Dodatkowo nieubłaganie zbliża się termin podróży, którą od dawna wspólnie planowały. Miały odwiedzić włoskie miasteczko Positano, gdzie Carol spędziła wspaniałe lato przed ślubem z ojcem Katy. Mimo wielu wątpliwości dziewczyna postanawia samotnie spełnić ich marzenie i wyrusza w podróż.
Gorące słońce, wyśmienite jedzenie, nadmorska atmosfera wybrzeża Amalfi i Carol, która zmaterializowała się w swoim trzydziestoletnim wcieleniu. Mimo że jej pojawienie się jest dla Katy niezrozumiałe, nie zamierza tego kwestionować. Cieszy się, że odzyskała swoją matkę, choć nie jest ona tą kobietą, którą zapamiętała.
„Niczym dobrze schłodzone limoncello w gorący dzień, ta fantastyczna historia pokazuje, co to znaczy kochać i być kochanym. Czarująca opowieść nie tylko na ostatnie zimowe dni, ale też na dobry początek lata”. – Library Journal
„Pewne włoskie lato” to nietuzinkowa historia miłości, uwzględniająca egoizm i słabości charakteru jako nieodzowne elementy ludzkiej natury. – Kirkus
„W pełnych cynizmu i kpienia ze wszystkiego czasach miło jest zanurzyć się w odrobinie magii. Szczególnie takiej, która pobudza żądzę podróżowania. „Pewne włoskie lato” to historia o miłości, utracie bliskich i punkcie w dorosłym życiu, kiedy zdajemy sobie sprawę, że nasi rodzice też są tylko ludźmi, i to nie zawsze idealnymi”. – Associated Press
„Poruszająca historia. Smutek i tęsknota Katy ukazują wyjątkową więź, jaka łączy córkę z matką”. – Publishers Weekly