Aby osoby podlegające ubezpieczeniu chorobowemu i wypadkowemu otrzymały świadczenie przysługujące im w razie niezdolności do pracy, ZUS i uprawnieni płatnicy składek (np. pracodawcy lub zleceniodawcy) muszą ustalić prawo do określonych zasiłków oraz obliczyć ich wysokość – w kwotach, które wynikają z prawidłowo ustalonej podstawy wymiaru tych świadczeń.
W praktyce płatnicy zasiłków mają jednak wiele problemów z ustalaniem podstawy zasiłkowej. Na wysokość tej podstawy mają wpływ regularnie wypłacane składniki wynagrodzenia (np. wynagrodzenie zasadnicze), jak również składniki dodatkowe (premie, nagrody).
W publikacji „Podstawa wymiaru zasiłków chorobowych” przystępnie objaśniono:
- definicje wynagrodzenia i przychodu, które są uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków,
- zasady ustalania okresu stanowiącego podstawę wymiaru zasiłków,
- przypadki wyłączenia lub przyjęcia do podstawy zasiłkowej po uzupełnieniu wynagrodzenia pracowników,
- reguły uzupełniania wynagrodzenia w zależności od tego, czy jest to wynagrodzenie stałe, czy zmienne,
- zasady ustalania podstawy zasiłkowej dla pracowników tymczasowych, które nieco różnią się od zasad ogólnych.
Ponadto w poradniku opisano, jak w podstawie zasiłkowej uwzględniane są przychody uzyskane przez osoby niebędące pracownikami – czyli zleceniobiorców lub przedsiębiorców. Mimo że w przypadku przedsiębiorców zasiłki są wypłacane przez jednostki ZUS – warto wiedzieć:
- w jaki sposób podstawa ich wymiaru jest ustalana,
- kiedy do okresu zasiłkowego zostanie wliczony okres poprzedniego ubezpieczenia chorobowego oraz
- jak wyższa zadeklarowana podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wpływa na wysokość tych świadczeń.
Wyjaśnieniom uregulowań prawnych towarzyszą liczne przykłady dotyczące ustalania podstawy wymiaru dla różnych grup ubezpieczonych – w tym dla pracowników, pracowników tymczasowych, zleceniobiorców – podlegających ubezpieczeniu chorobowemu zarówno obowiązkowo, jak i na zasadach dobrowolności.
W poradniku „Podstawa wymiaru zasiłków chorobowych” w usystematyzowany i praktyczny sposób opisano wszelkie zagadnienia związane z ustalaniem podstawy wymiaru zasiłków oraz zamieszczono liczne przykłady odzwierciedlające te zasady.
To przystępne opracowanie pomoże w pracy specjalistom z zakresu kadr i płac, kadrowym i księgowym. Skierowane jest również do przedsiębiorców i pracodawców oraz biur rachunkowych, które prowadzą obsługę w tym zakresie.