poniedziałek, 21 października 2024
Pixabay
Głównym i najczęściej spotykanym środkiem obrony przeciwko czynom nieuczciwej konkurencji jest żądanie zaniechania niedozwolonych działań, które w praktyce najczęściej jest realizowane w formie wezwania do zaprzestania naruszeń. Wezwanie takie jest również zazwyczaj pierwszym sygnałem ze strony podmiotu, którego prawa zostały naruszone. Ma ono spowodować u adresata świadomość braku możliwości uniknięcia odpowiedzialności cywilnoprawnej (głównie w formie odpowiedzialności odszkodowawczej) w razie dalszych naruszeń prawa.
Zazwyczaj po nieskutecznym wezwaniu do zaprzestania naruszeń podmiot chroniący swoje interesy wytacza powództwo z określonym żądaniem do sądu powszechnego.
W powództwie takim obok żądania zaniechania niedozwolonych działań oraz usunięcia ich skutków często znajduje się również żądanie o charakterze majątkowym w postaci naprawienia wyrządzonej szkody, czyli odszkodowania.
Istotne jest, że nie tylko sam przedsiębiorca może wystąpić z pewną grupą roszczeń – zamiast, a nawet obok, przedsiębiorcy w sprawie może wystąpić również krajowa lub regionalna organizacja, której celem statutowym jest ochrona interesów przedsiębiorców.
Prawnokarne środki ochrony podmiotów dotkniętych czynem nieuczciwej konkurencji
Poza roszczeniami cywilnymi przysługującymi przedsiębiorcy w ramach instrumentów ochrony prawnej konkurencji ustawodawca przewidział również przepisy karne.
Mają one za zadanie odstraszać podmioty uczestniczące w obrocie profesjonalnym od dokonywania pewnych najbardziej niepożądanych czynów nieuczciwej konkurencji.
W grupie przepisów karnych głównym przedmiotem ochrony ustalonym przez ustawodawcę jest obok tajemnicy przedsiębiorstwa zakaz naśladownictwa towarów, organizowania sprzedaży lawinowej czy fałszywego oznaczania lub nieoznaczania towarów i usług. W przedmiocie karalnych czynów nieuczciwej konkurencji czynem, który bywa dosyć często popełniany, może być rozpowszechnianie fałszywych informacji o przedsiębiorstwie (zob. art. 26 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji).
Rozpowszechnianie fałszywych informacji o przedsiębiorstwie jest wykroczeniem (zagrożonym karą aresztu lub grzywną). Z tego powodu czyny te mogą być ścigane jedynie na żądanie pokrzywdzonego (art. 27 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji). W takim wypadku organy ścigania nie mogą wszcząć postępowania z urzędu bez żądania ścigania ze strony osoby pokrzywdzonej.
Artykuł pochodzi z książki:
108 rad, jak uniknąć błędów w sp. z o.o. i P.S.A. - Poradnik Gazety Prawnej
Autor
Praca zbiorowa, Księgowość Warszawa KDS Sp. z o.o.