piątek, 15 listopada 2024
Pixabay
Podstawa wymiaru zasiłków z tytułu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy wraz ze składnikami, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku, nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia. Kwota ta jest pomniejszana o kwotę wynikającą z pomniejszenia o 13,71% tytułem składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez pracownika.
W przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty te ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.
W 2024 r. minimalne wynagrodzenie wynosi:
- od 1 stycznia do 30 czerwca – 4242 zł;
- od 1 lipca do 31 grudnia – 4300 zł.
W związku z tym gwarantowana podstawa wymiaru wynagrodzenia za czas choroby i zasiłków za okresy przypadające w pierwszej i drugiej połowie 2024 r. wynosi odpowiednio:
- 3660,42 zł (4242 zł – 581,58 zł),
- 3710,47 zł (4300 zł – 589,53 zł).
WAŻNE!
W 2025 r. minimalne wynagrodzenie za pracę zostało ustalone w wysokości 4666 zł, a to oznacza, że minimalna podstawa wymiaru świadczeń chorobowych wyniesie 4026,29 zł (4666 zł – 639,71 zł, tj. 13,71% z 4666 zł).
Jeżeli zatem obliczona podstawa wymiaru zasiłku jest niższa od podanych wyżej kwot gwarantowanych, podstawę tę należy do tych kwot podwyższyć.
Jeżeli nie ma przerwy w pobieraniu wynagrodzenia za czas choroby i zasiłków lub gdy przerwa w pobieraniu tych świadczeń jest krótsza niż miesiąc kalendarzowy, podstawy wymiaru kolejnego zasiłku nie ustala się ponownie i stanowi ją przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustalone dla poprzednio pobieranego świadczenia. Jeżeli jednak podstawa wymiaru ustalona dla poprzednio pobieranego świadczenia jest niższa od kwoty minimalnej podstawy wymiaru ustalonej dla świadczenia przysługującego po przerwie, to podstawę wymiaru tego świadczenia należy podwyższyć do minimalnej podstawy wymiaru.
Jeżeli ustalona podstawa wymiaru zasiłku, wraz z dodatkowym składnikiem wynagrodzenia, do którego pracownik zachowuje prawo za okresy pobierania zasiłków, jest wyższa od gwarantowanej, minimalnej podstawy wymiaru zasiłku, to podstawę wymiaru stanowi ustalona podstawa wymiaru.
Jeżeli natomiast podstawa wymiaru zasiłku, łącznie z kwotą dodatku, do którego pracownik zachowuje prawo za okresy pobierania zasiłków, jest niższa od gwarantowanej, minimalnej podstawy wymiaru zasiłku, to podstawę wymiaru zasiłku należy podwyższyć do kwoty gwarantowanej.
Pracownikom, których niezdolność do pracy przypada na przełomie roku kalendarzowego, np. 2024/2025, podstawę wymiaru zasiłków przysługujących od 1 stycznia 2025 r. należy ustalić z uwzględnieniem nowej, gwarantowanej podstawy wymiaru od tej daty, tj. 4666 zł, po pomniejszeniu o kwotę składek wynoszącą 13,71% podanej kwoty.
WAŻNE!
Kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę w wysokości 4666 zł będzie obowiązywała od 1 stycznia do 31 grudnia 2025 r.
Artykuł pochodzi z książki:
Podstawa wymiaru zasiłków chorobowych. Zasady ustalania
Autorka
Renata Tonder
Specjalista z zakresu ubezpieczeń społecznych, były wieloletni pracownik Centrali ZUS.