Utrata prawa do opodatkowania estońskim CIT

Podstawa utraty prawa do opodatkowania estońskim CIT

Kiedy podatnik traci prawo do opodatkowania estońskim CIT?

1. Podstawa prawna – art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

• Podatnik złożył informację o rezygnacji z opodatkowania estońskim CIT. Informacja o rezygnacji z opodatkowania estońskim CIT składana jest przez podatnika w deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu i należnego ryczałtu od dochodów spółek CIT-8E (dalej: deklaracja CIT-8E), którą podatnik składa po zakończonym roku podatkowym w terminie do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego (art. 28r ust. 1 ustawy o CIT). Podatnik nie ma prawa do rezygnacji z opodatkowania estońskim CIT w trakcie roku podatkowego.
• Podatnik traci prawo do opodatkowania estońskim CIT z końcem roku podatkowego opodatkowanego estońskim CIT, za który podatnik złożył deklarację CIT-8E wraz z informacją o rezygnacji z tej formy opodatkowania.

2. Podstawa prawna – art. 28l ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

• Podatnik traci prawo do opodatkowania estońskim CIT, jeżeli w danym roku podatkowym nie spełni co najmniej jednego z następujących warunków:
  Warunek pierwszy – mniej niż 50% przychodów z działalności, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

1. z wierzytelności,
2. z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
3. z części odsetkowej raty leasingowej,
4. z poręczeń i gwarancji,
5. z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,
6. ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
7. transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 – w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;

* W przypadku podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą przyjmuje się, że warunek jest spełniony w pierwszym roku opodatkowania estońskim CIT (art. 28j ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT). Podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą pomimo nieuzyskania w pierwszym roku prowadzenia działalności powyższej struktury przychodu nie traci prawa do opodatkowania estońskim CIT na rok kolejny.

Warunek drugi:

1. zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub
2. ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „u.s.u.s.”) lub ustawie z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (dalej: „u.ś.o.z.”);

* W przypadku podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą przyjmuje się że warunek drugi opisany w lit. a i b nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonego w tym przepisie (art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT). Warunek drugi opisany w lit. b opierający się na limicie miesięcznych kwot wypłaconych wynagrodzeń do umów innych niż umowa o pracę powinien zostać w pełni spełniony przez podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą począwszy już od drugiego roku prowadzenia działalności, w każdym miesiącu roku podatkowego.

** W przypadku podatnika będącego małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem, warunek drugi: 1. opisany w lit. a – uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej jedną osobę w przeliczeniu na pełne etaty, niebędącą udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika, przez okres wskazany w tym przepisie; 2. opisany w lit. b – uznaje się za spełniony, jeżeli mały podatnik ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej jednej osoby fizycznej, niebędącej udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem tego podatnika oraz w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku PIT lub płatnikiem składek określonych w u.s.u.s. lub u.s.o.z.

• Podatnik traci prawo do opodatkowania estońskim CIT z końcem roku podatkowego, w którym podatnik nie spełnił któregokolwiek z wymienionych warunków.

3. Podstawa prawna – art. 28l ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

• Podatnik traci prawo do opodatkowania estońskim CIT, jeżeli w danym roku podatkowym spełni co najmniej jeden z następujących warunków:
  Warunek pierwszy – nie prowadzi działalności w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, z wyłączeniem fundatorów i beneficjentów fundacji rodzinnej;
  Warunek drugi – posiada udziały (akcje) w kapitale innej spółki, tytuły uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz inne prawa majątkowe związane z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;
  Warunek trzeci – sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdanie finansowe zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;
  Warunek czwarty – nie prowadził ksiąg podatkowych lub dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie wyniku finansowego netto;
  Warunek piąty – dokona przejęcia innego podmiotu w drodze łączenia albo podziału podmiotów lub otrzymania wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, chyba że:
  - podmiot przejmowany, dzielony lub wnoszący wkład niepieniężny jest opodatkowany ryczałtem albo
  - podmiot przejmowany, dzielony lub wnoszący wkład niepieniężny z dniem przejęcia lub wniesienia wkładu zamknie księgi rachunkowe, sporządzi sprawozdanie finansowe oraz dokona rozliczenia i ustaleń, o których mowa w art. 7aa, w zakresie transakcji pozostających w związku z przejmowanymi składnikami majątku;
  Warunek szósty – zostanie przejęty przez inny podmiot w drodze łączenia lub podziału podmiotów, w tym podziału przez wydzielenie albo podziału przez wyodrębnienie, lub wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, chyba że podmiot przejmujący jest opodatkowany ryczałtem.
• Podatnik traci prawo do opodatkowania estońskim CIT z końcem roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym podatnik spełnił którykolwiek z wymienionych warunków.

W przypadku utraty prawa do opodatkowania estońskim CIT podatnik może wybrać ponownie tę formę opodatkowania po upływie 3 lat podatkowych, jednak nie wcześniej niż po upływie 36 miesięcy następujących po roku kalendarzowym, w którym podatnik utracił prawo do opodatkowania estońskim CIT (art. 28l ust. 2 ustawy o CIT). Podatnik powinien zwrócić szczególną uwagę przy wyborze opodatkowania estońskim CIT na warunki powodujące utratę opodatkowania tą formą. Warunki te powinny być weryfikowane przez podatnika na bieżąco. Brak bieżącej weryfikacji może mieć dotkliwe skutki podatkowe. Powyższe zostanie omówione na przykładach praktycznych.

Artykuł pochodzi z książki:
Estoński CIT w praktyce

Autor
Praca zbiorowa, TAAC Solutions - kancelaria doradztwa podatkowego