piątek, 20 września 2024
Pixabay
Alternatywą dla zatrudnienia w ramach stosunku pracy osób zarządzających lub kierujących zakładem pracy może być kontrakt menedżerski np. w formie umowy cywilnoprawnej w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez te osoby lub poza tą działalnością. Jest to elastyczna formuła zatrudnienia, będąca pewną oszczędnością dla powierzającego pracę i jednocześnie dająca możliwość pełniejszego wykorzystania potencjału takich osób. Ponadto więcej jest opcji ich dyscyplinowania, co jest ograniczone w stosunku pracy.
Istotą kontraktu menedżerskiego jest zarządzanie przedsiębiorstwem przez wykwalifikowanego menedżera w imieniu oraz na rzecz i ryzyko podmiotu zatrudniającego.
Forma kontraktu menedżerskiego
Kontrakt menedżerski jest umową nienazwaną, co oznacza, że przepisy nie regulują wprost tej formy powierzenia pracy. Jednak zastosowanie mają do niej odpowiednio regulacje dotyczące umowy zlecenia (art. 750 Kodeksu cywilnego). Jest to umowa starannego działania, a więc zarządca nie zobowiązuje się do uzyskania konkretnego efektu w wyniku podjętych działań, lecz ma dołożyć wszelkich starań przy wykonywaniu powierzonych mu zadań. Zasadniczo prowadzi on bowiem sprawy podmiotu, w którym jest zatrudniony i reprezentuje go na zewnątrz. Celem podstawowym kontraktu jest w szczególności podniesienie efektywności zarządzania, restrukturyzacja podmiotu czy zwiększenie jego wartości.
Na obowiązki stron kontraktu wpływa charakter pracy powierzonej menedżerowi.
Należą do nich w szczególności:
- ścisłe współdziałanie menedżera z organami podmiotu, na rzecz którego praca jest wykonywana;
- zapewnienie menedżerowi dostępu do niezbędnych dokumentów, środków, narzędzi itp.;
- zapewnienie menedżerowi odpowiednich warunków bhp;
- wypłata wynagrodzenia.
Przepisy nie wymagają zachowania szczególnej formy kontraktu menedżerskiego. Biorąc jednak pod uwagę cel kontraktu i zakres obowiązków zarządcy, wymagania i oczekiwania stron, rekomenduje się sporządzenie go w formie pisemnej.
Kontrakt menedżerski powinien zawierać, oprócz daty jego sporządzenia i określenia jego stron, w szczególności:
- obowiązki menedżera, w tym związane z prowadzeniem spraw podmiotu, wprowadzeniem zmian i usprawnień, dotyczących zakazu konkurencji i zakresu tajemnicy obowiązujących menedżera,
- wynagrodzenie,
- zasady oceny pracy menedżera, w tym wyników jego pracy,
- czasu trwania umowy,
- przesłanki rozwiązania umowy przed terminem, na jaki została zawarta, w tym związane z tym ewentualne odszkodowanie.
Kontrakt nie pozwala zarządcy na podejmowanie wszystkich działań niezależnie od organów zarządzających danym podmiotem. Warto zatem określić w umowie, w jakim obszarze jest to możliwe, a gdzie będzie wymagana zgoda tych organów.
Tak jak w przypadku zleceniobiorców i przedsiębiorców niezatrudniających pracowników ani zleceniobiorców, do menedżerów należy stosować przepisy o minimalnym wynagrodzeniu gwarantowanym za każdą przepracowaną godzinę (od 1 stycznia 2024 r. – 27,70 zł brutto, a od 1 lipca 2024 r. – 28,10 zł brutto) (art. 8a ust. 1 w zw. z art. 1 pkt 1b ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę).
Podstawą odpowiedzialności wynikającej z kontraktu menedżerskiego są przepisy Kodeksu cywilnego. W tym przypadku chodzi przede wszystkim o odpowiedzialność za wyrządzenie szkody wskutek popełnienia czynu niedozwolonego lub niewykonania albo nienależytego wykonania zobowiązania. Menedżer odpowiada całym swoim majątkiem za faktycznie poniesione straty oraz utracone przez przedsiębiorstwo korzyści, które zostałyby osiągnięte przy zachowaniu należytej staranności w realizowaniu przedmiotu kontraktu.
Artykuł pochodzi z książki:
Elastyczne formy zatrudnienia. Korzyści dla pracodawcy
Opracowanie materiału
Tomasz Kowalski
Agata Pinzuł