środa, 19 kwietnia 2023
Pixabay
Pojawiały się wątpliwości co do formy, w jakiej podatnicy mogą składać płatnikom oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczanie zaliczki na PIT. Część płatników stała na stanowisku, że podatnicy nie mogą tego robić elektronicznie. Większość tego rodzaju oświadczeń i wniosków dotyczyła tylko jednego roku podatkowego. To powodowało konieczność ich składania przez podatników co rok. Od 1 stycznia 2023 r. zostały usunięte wszelkie wątpliwości co do formy, w jakiej podatnicy mogą składać płatnikom oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczanie zaliczki na PIT.
Podatnicy mogą to robić na piśmie albo w inny sposób przyjęty przez płatnika. Jeżeli zatem płatnik wykorzystuje w kontaktach z pracownikami system kadrowo-płacowy (np. przez tzw. pulpit pracownika), to oświadczenia i wnioski mogą być składane przez taki system.
W przypadku oświadczeń i wniosków, o których mowa w art. 31b ust. 1, art. 32 ust. 3 i 6–8
oraz art. 41 ust. 11 ustawy o PIT, a więc:
- oświadczenia w sprawie pomniejszania zaliczki o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek,
- oświadczenia w sprawie szczególnego sposobu obliczania zaliczki w przypadku zamiaru opodatkowania dochodu na zasadach określonych dla małżonków albo osób samotnie wychowujących dzieci,
- wniosku o obliczanie zaliczek bez stosowania art. 21 ust. 1 pkt 148 (czyli tzw. ulgi dla młodych) lub bez kwotowych miesięcznych pracowniczych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy o PIT (tj. 250 zł albo 300 zł),
- oświadczenia o spełnieniu warunku dla zastosowania podwyższonych miesięcznych kosztów uzyskania przychodów dla osób dojeżdżających do pracy z innej miejscowości,
- wniosku o rezygnacji ze stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1–3 ustawy o PIT
– podatnicy przy ich składaniu mogą korzystać ze zmienionego formularza PIT-2 (wersja 9). Obecnie formularz ten nie dotyczy – tak jak miało to miejsce do końca 2022 r. – wyłącznie kwoty zmniejszającej podatek. Po zmianie jest to zbiór wniosków i oświadczeń, które podatnik może złożyć płatnikowi na jednym formularzu. Dzięki temu nie musi już składać pojedynczych pism odnośnie każdej sprawy związanej z płaconymi przez niego zaliczkami na PIT. Podatnik wypełnia tylko te części PIT-2, w zakresie których składa płatnikowi dane oświadczenie lub wniosek.
Obowiązująca obecnie wersja PIT-2 została udostępniona przez MF na jego stronie internetowej.
W nowej wersji PIT-2 przewidziano również część (jest to część G), w której podatnik może poinformować płatnika, że zamierza korzystać z ulg przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 152–154 ustawy o PIT, czyli ulgi na powrót, ulgi dla rodzin 4+ i ulgi dla aktywnych seniorów. Oświadczenie to jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy/świadoma odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
Ze zmienionych przepisów wynika ponadto, że:
- oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczanie zaliczki na PIT, co do zasady, dotyczą również kolejnych lat podatkowych. Nie trzeba ich zatem ponawiać każdego roku podatkowego.
Wyjątkiem od tej zasady są oświadczenie o zamiarze opodatkowania swoich dochodów wspólnie z małżonkiem albo jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz wniosek o niepobieranie zaliczek na podatek, które analogicznie jak w 2022 r. składa się dla każdego roku odrębnie.
W przypadku korzystania z ulgi przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT podatnik ma natomiast obowiązek wskazać płatnikowi rok rozpoczęcia i zakończenia jej stosowania. W tym zakresie również nic się nie zmieniło w porównaniu do 2022 r.;
- płatnik po ustaniu stosunku prawnego łączącego go z podatnikiem – przy obliczaniu zaliczek od świadczeń należnych z tego stosunku (np. wypłacając dodatkowe roczne wynagrodzenie) – nie uwzględnia oświadczeń i wniosków złożonych mu uprzednio przez podatnika, za wyjątkiem wniosków o obliczanie zaliczek bez stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT (ulga dla młodych) lub wniosków o niestosowanie miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy o PIT, oraz wniosku o niestosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów.
Mimo wprowadzonych zmian oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczki na PIT, złożone płatnikowi przed 1 stycznia 2023 r., zachowują moc.
Omówione regulacje mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2023 r.
KOMENTARZ
Zmiana jest korzystna dla podatników i płatników. Umożliwienie składania oświadczeń i wniosków zarówno w formie pisemnej, jak i elektronicznie jest wygodne dla podatników, ale też pozwala płatnikom ograniczyć liczbę posiadanych dokumentów. Płatnicy, którzy zdecydują się na stosowanie zmienionego formularza PIT-2, nie będą już musieli samodzielnie opracowywać ww. wniosków i oświadczeń.
Dzięki wprowadzeniu zapisu, że oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczanie zaliczki na PIT, co do zasady, dotyczą również kolejnych lat podatkowych, płatnicy będą mieli mniej pracy. Nie będą musieli przyjmować ich odrębnie na każdy rok, tak jak miało to miejsce do końca 2022 r., np. w przypadku wniosków o niestosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów.
PODSTAWA PRAWNA
- 31a ust. 1–9 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – j.t. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647; ost.zm. Dz.U. z 2023 r. poz. 28
- 18 ust. 5, art. 22 ustawy z 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw – Dz.U. z 2022 r. poz. 1265; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 2180
Artykuł pochodzi z książki:
PIT, CIT, Ryczałt 2023
Opracowanie materiału
Sylwia Polewicz, redaktor merytoryczny INFOR PL